hhmmmm.............

hmmm napag isip2 ko na hindi sa lahat ng oras maintindihan ka ng mga tao naka palibot sayo., it's like the feeling of emptiness when you feel like no one will understand what you're feeling you do not know anymore what to do like you just want to die at the certain moment when you're down.... bakit ganun, ang tagal2 na pero bakit parang crush ko pa rin xa hanggabg ngayon?, crush lang ba o in love na talaga ako sa kanya?, ah... ewan d ko talaga alam, kasi naman neighbors na nga kami d pa kami masyado nagkikita, medyo malayo rin naman bahay nila sa amin pero kahit na... i always deny to myself na hindi ko na xa crush nor i'm in love with him, pero kahapon lang nakita ko siya kahit naka talikod parang unti - unti bumabalik yung feeling na pilit ko ina - alis.. ano ba talaga ang dapat ko gawin? pilit ko naman tinutuon ang pansin ko sa iba para lang ma alis ang feeling ko sa kanya.. sana naman maturuan itong puso ko tumingin sa iba, parang nahihirapan na kasi ako, ang sakit2 lalo na nang malaman ko na aalis na xa indue time pag tapos niya sa kanyang second course na nursing... i know mahirap kalabanin ang puso lalo na pag love ang pinag - uusapan... sana lang...